Kaki

De smaak is zoet en heeft iets weg van abrikozen. Voor een fruitsoort bevat de kaki hoge concentraties luteïne en zeaxanthine. Een kaki weegt ongeveer 150 gram en dat tikt aardig mee voor de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid fruit van 200 gram! Per 100 gram kaki komt dat neer op 0,35 milligram luteïne en 0,49 milligram zeaxanthine.⁽¹⁾

De kaki is de nationale vrucht van Japan, maar het is mogelijk dat de oorsprong ervan in China ligt, waar het de ‘Chinese pruim’ wordt genoemd. De bekendste  kakisoorten zijn de ‘sharonvrucht’ en de ‘persimmon’. De naam Sharon komt van het dal ‘Sjaron’ in Israël waar ze worden geteeld.

De kakiboom is een 15 meter hoge boom die wereldwijd in de subtropen en in de tropen op meer dan duizend meter hoogte gekweekt wordt voor zijn vruchten. De boom komt van nature voor in de Himalaya en in de bergen van Myanmar, Thailand, Indochina, Korea en Japan. De kaki is nauw verwant aan de vrucht van de lotusboom, de dadelpruim. Daarom kan men de kaki in Europa soms ook onder de naam ‘kakipruim’ tegenkomen. Hij behoort tot de oudste gecultiveerde planten en wordt in China al meer dan 2000 jaar verbouwd. In sommige plattelandsgemeen-schappen heeft de vrucht de reputatie hoofdpijn, rugpijn en voetklachten te kunnen genezen. Het sap van de kakivrucht wordt in China gebruikt tegen hoge bloeddruk.